wykwintny

wykwintny
прил.
• быстрый
• изысканный
• изящный
• ловкий
• превосходный
• светлый
• умный
• утонченный
• щеголеватый
• щегольской
• элегантный
* * *
wykwintn|y
\wykwintnyi, \wykwintnyiejszy утончённый, изысканный;

\wykwintny gust утончённый (изысканный) вкус; \wykwintnyе maniery утончённые манеры

+ wytworny, wyszukany

* * *
wykwintni, wykwintniejszy
утончённый, изы́сканный

wykwintny gust — утончённый (изы́сканный) вкус

wykwintne maniery — утончённые мане́ры

Syn:

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Смотреть что такое "wykwintny" в других словарях:

  • wykwintny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, wykwintnyni, wykwintnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} nacechowany wykwintem; znamionujący dobry gust, smak; elegancki, wyszukany : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wykwintne dania, potrawy. Wykwintny wystrój wnętrza. Wykwintne… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wykwintny — wykwintnyni, wykwintnyniejszy «nacechowany, odznaczający się wykwintem, lubiący wykwint; wyszukanie elegancki» Wykwintny styl, sposób bycia, język. Wykwintna zastawa stołowa. Prowadzić wykwintne życie …   Słownik języka polskiego

  • Bigos — (pronEng|biˈːgɒs) is a traditional stew typical of Polish cuisine that many consider to be the Polish national dish. A savory stew of cabbage and meat, there is no standard recipe, as recipes vary considerably from region to region and from… …   Wikipedia

  • delikatny — delikatnyni, delikatnyniejszy 1. «odznaczający się kruchością budowy, małą odpornością, subtelnością kształtów, rysów; niemasywny» Delikatna porcelana, roślina. Delikatne rysy twarzy. Człowiek delikatnej budowy, delikatnego zdrowia. 2.… …   Słownik języka polskiego

  • dobry — dobrybrzy, lepszy 1. «życzliwy, skłonny do pomagania; łagodny, serdeczny, przyjazny» Dobre serce. Dobry uśmiech. Dobrzy ludzie. ∆ Bądź tak dobry «zwrot grzecznościowy poprzedzający prośbę o coś» ◊ Dać, powiedzieć komuś dobre słowo «przemówić do… …   Słownik języka polskiego

  • elegancki — eleganckiccy, eleganckintszy «ubierający się, zachowujący się w sposób pełen elegancji; odznaczający się dobrym gustem, wytwornością; świadczący o czyjejś elegancji, o czyimś dobrym guście; gustowny, wykwintny» Elegancka kobieta. Elegancka suknia …   Słownik języka polskiego

  • gustowny — gustownyni, gustownyniejszy «będący w dobrym guście; elegancki, wykwintny, wytworny» Gustowna sukienka. Gustowne wnętrze …   Słownik języka polskiego

  • nobliwy — nobliwywi «szlachetny, wytworny, wykwintny, elegancki» Nobliwe towarzystwo. Nobliwe rozrywki. Starsza pani o nobliwym wyglądzie. ‹fr. z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • salonowy — «charakterystyczny dla zebrań towarzyskich w salonach, właściwy salonom, odbywający się w salonach; bywały w salonach; wykwintny, wytworny, elegancki, wyrobiony towarzysko» Grzeczność, ogłada, uprzejmość salonowa. Maniery salonowe. Konwersacja,… …   Słownik języka polskiego

  • stół — m IV, D. stołu, Ms. stole; lm M. stoły 1. «mebel, najczęściej drewniany, składający się z blatu opartego na nogach, służący do spożywania na nim posiłków, pisania, stawiania różnych przedmiotów» Stół dębowy, mahoniowy, sosnowy. Kamienny,… …   Słownik języka polskiego

  • wykwintnie — wykwintnieej przysłów. od wykwintny Wykwintnie ubrana dama. Jeść, zachowywać się wykwintnie …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»